TensorFlow i PyTorch to dwa dominujące, niskopoziomowe frameworki open-source służące do budowy i trenowania modeli uczenia maszynowego, a w szczególności sieci neuronowych wykorzystywanych w technice głębokiego uczenia. Chociaż oba narzędzia służą temu samemu celowi, różnią się filozofią i architekturą, co sprawia, że wybór między nimi jest jedną z kluczowych decyzji w projektach AI, zwłaszcza przy budowie zaawansowanych systemów informatycznych.
Podstawą obu frameworków jest tensor – wielowymiarowa tablica będąca uogólnieniem wektorów i macierzy. Wszystkie dane w uczeniu maszynowym są reprezentowane jako tensory. Operacje na nich są definiowane w postaci grafów obliczeniowych. Jest to struktura, w której węzły reprezentują operacje (np. mnożenie), a krawędzie reprezentują przepływające między nimi tensory. Proces trenowania sieci polega na optymalizacji parametrów tego grafu.
Historyczna i fundamentalna różnica między frameworkami polegała na sposobie definiowania grafu:
We współczesnych wersjach granica ta się zatarła. TensorFlow 2.x domyślnie używa trybu Eager Execution, który implementuje graf dynamiczny, upodabniając się pod tym względem do PyTorcha.
TensorFlow został zaprojektowany z myślą o skalowalności i wdrażaniu modeli na produkcji. Jego siła leży w dojrzałym, kompleksowym ekosystemie, który ułatwia budowę kompletnego systemu na zamówienie. Główne narzędzia to:
PyTorch zdobył ogromną popularność w środowisku akademickim i badawczym dzięki swojej elastyczności i "pythoniczności". Jego API jest zaprojektowane tak, aby było naturalne dla programistów Pythona. Dzięki grafom dynamicznym deweloper może w dowolnym momencie zatrzymać wykonanie kodu i sprawdzić wartości tensorów za pomocą standardowych narzędzi, co jest nieocenione podczas eksperymentowania.
Poniższy przykład ilustruje różnice w definiowaniu prostej sieci neuronowej w obu frameworkach.
# TensorFlow (z użyciem Keras API - Model Subclassing)
import tensorflow as tf
from tensorflow import keras
from tensorflow.keras import layers
class NeuralNetwork(keras.Model):
def __init__(self):
super(NeuralNetwork, self).__init__()
self.flatten = layers.Flatten(input_shape=(28, 28))
self.dense1 = layers.Dense(128, activation='relu')
self.dense2 = layers.Dense(10, activation='softmax')
def call(self, x):
x = self.flatten(x)
x = self.dense1(x)
return self.dense2(x)
model = NeuralNetwork()
# Definicja optymalizatora i funkcji straty odbywa się przy kompilacji
model.compile(optimizer='adam',
loss='sparse_categorical_crossentropy',
metrics=['accuracy'])
# PyTorch
import torch
from torch import nn
class NeuralNetwork(nn.Module):
def __init__(self):
super(NeuralNetwork, self).__init__()
self.flatten = nn.Flatten()
self.linear_relu_stack = nn.Sequential(
nn.Linear(28*28, 128),
nn.ReLU(),
nn.Linear(128, 10)
)
def forward(self, x):
x = self.flatten(x)
logits = self.linear_relu_stack(x)
return logits
model = NeuralNetwork()
# Definicja funkcji straty i optymalizatora odbywa się osobno
loss_fn = nn.CrossEntropyLoss()
optimizer = torch.optim.Adam(model.parameters(), lr=1e-3)
Podsumowując, wybór między TensorFlow i PyTorch nie jest już tak jednoznaczny jak kiedyś. TensorFlow (z Keras) jest doskonałym wyborem dla początkujących oraz do zastosowań, gdzie kluczowe jest szybkie wdrożenie na produkcji. PyTorch jest często preferowany w środowiskach badawczych i w projektach wymagających dużej elastyczności i łatwego debugowania. Znajomość obu tych narzędzi jest cenną umiejętnością dla każdego inżyniera zajmującego się uczeniem maszynowym.